De meeste mensen zullen me zielig vinden. Misschien zullen er zelfs zijn die echt medelijden met me hebben. Vroeger kon ik me vreselijk ergeren aan mensen die niet veel beters hebben te doen dan anderen veroordelen met hun argwanende blikken.
Maar ja, nu kan ik het ze niet kwalijk nemen. Ik ben het die hier in een of andere ondergrondse kroeg zit met haar hoofd in haar handen. Ik ben het die de ene na de andere tequila achterover slaat en probeert haar leven opnieuw op te pakken. Een kort verhaal dat ik voor school heb geschreven. Hoop dat jullie het leuk vinden! Vergeet niet een berichtje achter te laten en te delen ;)
|